Emevi halifeleri arasında isminden en çok söz edilen büyük bir şahsiyettir. 683 yılında Medine'de doğmuş, iyi bir tahsil yaparak yetişmiş, 706 yılında Hicaz valiliğine getirilmiştir.
O dönemde halife olan amcası Abdülmelik'in kızı Fatıma ile evlenen Ömer b. Abdülaziz 712 yılında, sekizinci Emevi halifesi olarak İslâm dünyasının başına geçmiştir.
İki yıl kadar süren hilafeti sırasında idaresi altında bulunan herkes maddî ve manevî bir rahatlama ve huzur yaşamıştır. Adaletiyle de meşhur olduğu için kendisine İkinci Ömer denilmiştir. O ayrıca dört büyük halifenin beşincisi sıfatıyla da anılmıştır. Gerek kendisi, gerekse hanımı Fatıma çok dindar, Allah'tan korkan kimselerdi. Devlet yönetiminde hiç bir hata yapmamaya gayret ediyorlardı. Onların bu adilâne siyasederi ve Peygamberimizin sünnetine olan bağlılıkları etraflarındaki fâsık ve zalim kimselerin işine gelmemiş ve Ömer b. Abdülaziz henüz 37 yaşında iken zehirlenerek şehid edilmiştir.
Kabri Suriye'de, Halep ile Hama arasındaki bir köydedir.
Yorumlar
Yorum Gönder